باسمه تعالی
چند نظر در مورد فعالیت اجتماعی زنان؛
مقام معظم رهبری:
((فرض کنید که اگر زن، یکی از مقامات عالیه حکومتی را احراز کرد یک مقام خیلی مهمی که مراجعین فراوان مرد دارد؛ هیچ اشکالی ندارد.این هیچ مانع از حضور زن نیست زن می تواند در این مقام از هزاران مرد و مراجع پذیرایی حکیمانه بکند و خواسته ی مشروع و به حقشان را که از آن مقام توقع است برآورده کند و همه را برگرداند. هیچ مانعی نیست و هیچ محدودیتی نیست.))
می توان نتیجه گرفت که حضور زن در مناصب عالی هیچ منع فقهی ندارد. اما این همه ی ماجرا نیست بلکه مهمترین نگاه ها مربوط می شود به حالت ایده آل نقش زن.بخوانید؛
مقام معظم رهبری:
((ما معتقدیم زن، در نگاه نخستین بزرگ ترین و اولین مسئولیت اداره کانون گرم خانواده را که ما آن را پایه تشکل اجتماعی خودمان می دانیم برعهده دارد که این به عهده ی مرد نیست و از مرد اصلا بر نمی آید.))
البته ناگفته نماند حضور ایده آل اجتماعی زن نوع دیگری تفسیر می شود و آن برمی گردد به نقش غیرمستقیم زن؛
مقام معظم رهبری:
((اگر محیط خانواده به برکت وجود زن محیط سالمی باشد جامعه به طور کامل اطلاح خواهد شد .))
نهایتا اینکه بنا به گفته شهید مطهری:
((در اینجا لازم است به نکته ای توجه شود و آن اینکه در برخی از احادیث چنین می خوانیم که برای زن از همه چیز بهتر این است که مرد بیگانه ای را نبیند و مرد بیگانه ای هم او را نبیند و زن خوب است که همواره در خانه بماند. باید توجه نمود که این احادیث ارزش اخلاقی دارد نه ارزش فقهی. فقها این احادیث را هرگز برای فتوای فقهی استفاده نکرده اند بلکه گفته اند که این جملات بیانگر ارشاد به حقیقتی روحی و روانی در روابط دو جنس است. یعنی به علت اینکه رابطه زن و مرد اجنبی بسیار خطرناک می باشد اسلام به صورت یک امر اخلاقی توصیه می کند که تا حد ممکن اجتماع مدنی غیر مختلط باشد و از هر وسیله محرک شهوات بویژه نگاه های مسموم باید جلوگیری نمود.))