ديدگاه دوم، در زمينه فعاليتهاى اجتماعى، سياسى، علمى و اقتصادى است. از نظر اسلام، ميدان فعّاليت و تلاش علمى و اقتصادى و سياسى براى زنان، كاملاً باز است.اگر كسى با استناد به بينش اسلامى بخواهد زن را از كار علمى محروم كند، از تلاش اقتصادى باز دارد، يا از تلاش سياسى و اجتماعى بىنصيب سازد، به خلاف حكم خدا عمل كرده است. زنان به قدرى كه توان جسمى و نيازها و ضرورتهايشان اجازه مىدهد، مىتوانند در فعّاليتها شركت كنند. آنها هر چه مىتوانند، تلاش اقتصادى و سياسى و اجتماعى كنند. شرع مقدّس، مانع نيست. البته چون از لحاظ جسمانى زن ظريفتر از مرد است، لذا ضرورتهايى دارد. تحميلِ كار سنگين بر زن، ظلم به زن است. اسلام اين را توصيه نمىكند؛ چنان كه منع هم نمىكند. البته از امام علىبن ابىطالب عليهالصّلاة و السّلام نقل است كه فرمود: «المرأة ريحانة و ليست بقهرمانه(2).» يعنى زن گل است، قهرمانه نيست. «قهرمان» يعنى پيشكار و خدمتگزارِ آبرومند. خطاب به مردان مىگويد كه زنان در خانههاى شما مثل گلى لطيفند كه بايد نسبت به آنها با كمال ظرافت و دقّت رفتار كرد. زن، پيشكار شما و خدمتگزار شما نيست كه خيال مىكنيد كارهاى سنگين را بايد به او محوّل كرد. اين، مسأله مهمّى است.
در گزارشى كه اخيراً به من دادند، آمده است كه در بعضى از مناطق آذربايجان غربى، هفتاد درصد كارهاى روزمرّه را زنان و سىدرصد بقيه را مردان انجام مىدهند! اين ظلم است. اين به خلاف نظر اسلام است. اينكه بعضى مردان وقتى مىخواهند ازدواج كنند، شرط قائل مىشوند كه زن بايد حتماً كار كند و شغل و درآمدى داشته باشد، خطاست. گرچه خلاف شرع نيست، اما اسلام به چنين كارى هم توصيه نمىكند. اينكه ما بگوييم «زن را از فعاليت اقتصادى و اجتماعى ممنوع كنيم»، به استنادِ نظرِ اسلام، غلط است. اسلام چنين حرفى نگفته است. اما از آن طرف، اين را هم كه زن را مجبور به انجام كارهاى سنگين و تلاشهاى دشوار اقتصادى، اجتماعى يا سياسى كنند، اسلام توصيه نكرده است. نظر اسلام، يك نظر ميانه است. يعنى زن اگر فرصت و فراغت داشته باشد، بچهدارى مانع او نگردد، شوق و علاقه و نيرو و توان جسمانى داشته باشد و بخواهد وارد فعاليتهاى اجتماعى، سياسى يا اقتصادى شود، مانعى ندارد. اما اينكه او را مجبور كنند و بگويند بايد حتماً شغلى بپذيرى، روزى فلان قدر كار كنى تا با درآمد آن بتوانى در تأمين هزينه خانوار، سهمى به عهده بگيرى، نه. اين را هم اسلام از زن نخواسته است. اين را هم يك نوع تحميل بر زن به حساب مي اورد