ديدگاه سوم، نگاه به زن، به عنوان يك عضو در خانواده است كه اين از همه مهمتر به نظر مى‏رسد. عزيزان من! در اسلام به مرد اجازه داده نشده است كه به زن زور بگويد و امرى را بر او تحميل كند. براى مرد در خانواده، حقوق محدودى قرار داده شده است كه از روى كمال مصلحت و حكمت است. اين حقوق، براى هر كس گفته و تشريح شود، مورد تصديق قرار خواهد گرفت. همچنين، براى زن نيز در خانواده، حقوقى معيّن شده است كه آن هم از روى مصلحت است. مرد و زن، هر كدام طبيعت، اخلاق، روحيّات و غرايزى دارند كه ويژه خودشان است. آنها اگر از خُلقيّات ويژه خود به طور صحيح استفاده كنند، در خانواده، زوجى كامل و هماهنگ و مساعد تشكيل مى‏دهند. اگر مرد زياده‏روى كرد، تعادل به هم مى‏خورد. اگر زن هم زياده روى كرد، تعادل به هم مى‏خورد.اسلام در داخل خانواده، دو جنس زن و مرد را مانند دو لنگه يك در، دو چشم در چهره انسان، دو سنگرنشين در جبهه نبرد زندگى و دو كاسبِ شريك در يك باب مغازه قرار داده است. هر كدام از اين دو، طبيعت، خصوصيات و خصلتهايى، هم در جسم و روح و فكر و هم در غرايز و عواطف دارند كه ويژه خودشان است. اين دو جنس، اگر با همان حدود و موازينى كه اسلام معيّن كرده است در كنار هم زندگى كنند، خانواده‏اى ماندگار و مهربان و با بركت و پرفايده خواهند داشت.

نكته مهمّ اين است كه در محيط خانواده - همان‏طور كه گفتم - اين دو عنصر و دو موجود، ضمن برخوردارى از خصوصياتشان، با يكديگر هماهنگى و همزيستى دارند. لكن زن از لحاظ جسمى، ظرافت بيشترى دارد و مرد، قويتر و گردن‏كلفت‏تر است. با اين حال، اگر قانون از زن دفاع نكند، ممكن است مرد، نسبت به او تعرّض كند. لذا، قانون، در حمايت از بانوانى كه خانواده تشكيل داده‏اند و درون محيط خانوادگى خودشان هستند، وظايف بسيار سنگينى دارد. مطلبى كه ما در كشورمان بايد با جديّت دنبال كنيم، حمايت اخلاقى و قانونى از زن است؛ تا مرد در محيط خانواده نتواند زورگويى كند. گرچه پس از انقلاب، اصلاحات زيادى در قوانين ازدواج و حمايت از خانواده شده است، اما كافى به نظر نمى‏رسد. لذا، توصيه ما به همه دست‏اندركاران - چه آنهايى كه در مجلسند، چه آنهايى كه در دستگاه دولتى هستند و چه آنهايى كه بر منابر خطابه و وعظ هستند - و به خود زنان، اين است كه چنين مطلبى را مجدّانه دنبال كنند. اين همان نقطه اساسى است كه اسلام مهمترين كار را در اين بخش انجام داده است. اين همان نكته‏اى است كه در دنياى غرب، مغفول مانده و امروز زنان دچار مظلوميت شديدى هستند. بعضى كسان كه ظاهر بينند، به محيط اجتماعى در غرب مى‏نگرند و مى‏بينند زنان بدون هيچ پروايى، در جوامعْ ظاهر مى‏شوند. لذا، خيال مى‏كنند كه آنها در داخل خانواده هم چنين بى‏پروايى را دارند. در حالى‏كه اين تصوّر اشتباه است و در محيط خانواده به زنان خيلى ظلم مى‏شود.